-
1 гибел
ги́бел ж., само ед. 1. ( зла орис) Verhängnis n, -se; Verderben n o.Pl.; 2. ( край) Untergang m o.Pl.; 3. ( унищожение) Vernichtung f, -en, Zerstörung f, -en; 4. ( смърт) Tod m o.Pl.; Вървя към гибел Ins Verderben rennen/laufen; Нещо става причина за нечия гибел Etw. gereicht jmdm. zum Verderben; Тласвам някого към гибел jmdn. ins Verderben stürzen, stoßen; Тя бе неговата гибел Sie war sein Verhängnis.